2 دیدگاه برای دوره کوهپیمایی متوسطه

1. 

   امتیاز 5 از 5

   مهدی گرجی – 23 آذر 1401

   سلام آقا مرتضی و دیگر سرپرستان و مربیان محترم باشگاه توچال

   همه چی عالی بوده تا اینجا فقط به نظر من یک مقداری باید تخصصی تر دورها نسبت به سطح هر کدوم از بچه ها برگزار بشه چون همه در یک سطح از آمادگی جسمی و حتی روحی نیستند پس باید از همون دوره مقدماتی یک تفکیک اصولی و قاعدمند صورت پذیرد

   و اینکه دورهها رو بصورت اقایون بصورت مجزا و خانم ها هم بصورت مجزا برگزار بشه بازدهی بهتری خواهد داشت تا بصورت مختلط با توجه به توانمندی اقایون و خانم ها و مسائل اعتقادی و شرعی که باید رعایت بشه

   ولی خب در کل زحمات و توجهات همه مربیان و بویژه آقا مرتضی عزیز ارزشمند و قابل ستودنیست

   خدا قوت

   • 

     bahadorsakettabar – 28 آذر 1401

     درود جناب گرجی و سپاس از پیامتون
     باشگاه توچال در هفت سطح کوهپیمایی مقدماتی، متوسط، پیشرفته، کوهنوردی اصلی، تمرین فنی، تمرین کوهپیمایی میان هفته و البته طبیعتگردی برنامه داره که این تنوع در سطح بندی در تمام باشگاه های کشور بی نظیره و همین موضوع هم با کمک 30 مربی و سرپرست به عمل در اومده. اما واقعیت اینه که هیچ دو نفری از نظر سطح آمادگی جسمانی با هم برابر نیستن و در نتیجه همیشه هر کوهنورد به عنوان یک عضو از تیم ورزشی باید به فکر توان افزایی و یا مدارا باشه. کوهنوردی ورزش صبر و استقامت هست و شما هم می تونید در صورتی که حس می کنید سطح فعلی مناسب شما نیست با مشورت سرپرستان به سطح دیگه تغییر برنامه بدید. امیدواریم هر روز شاهد پیشرفت شما همراه و همنورد گرامی و همچنین دیگر عزیزان باشگاه باشیم.
     اما درباره مساله تفکیک جنسیتی که فرمودید، طبیعتا ما در ورزش کوهنوردی تفکیک جنسیتی نداریم و البته مسائل اعتقادی هم کاملا مساله ای شخصی هستش و ما به خودمون اجازه ورود به مسائل شخصی افراد رو نمی دیم. هدف ما ورزش و حمایت از همدیگر هست تا به دور از هر مرزبندی که نوع بشر خودش رو درگیرش می کنه بتونیم آزادانه از الطاف مادر طبیعت بهره مند بشیم.
     تندرست باشید و مانا

2. 

   امتیاز 5 از 5

   سهیلا رحیمی – 23 آذر 1401

   باسلام و تشکر بابت زحمات باشگاه توچال و سرپرست و کمک سرپرستان گروه ۲۳ متوسطه که همگی از جان و دل برای ارتقاع سطح کیفی همنوردان ،زحمت می‌کشند. بنظر من برای ابتدای کار یعنی در دوره مقدماتی ، بهتر بود تمرکز روی صعود و فرود به یک اندازه باشد و با شناخت توانایی ها و نقاط ضعف افراد گروه، بجای پرداختن به صعود به قله ،وقت بیشتری برای تمرین در شیب‌های تند گذاشته شود . مضاف بر آن پیمایشی که از ساعت ۶ صبح تا ۴ ویا ۶ عصر بطول میانجامد،باعث خستگی مفرط شده و حاصل آن بیشتر گرفتگی عضلات و ماهیچه ها و منتهی شدن به تاریکی شب و ترافیک و خستگی بیشتر بخصوص در این برهه زمانی که جامعه درگیر آنست،می‌گردد.پیشنهاد میکنم طول مدت پیمایش ها حداکثر تا ساعت ۲ بعدازظهر برنامه ریزی شود تا نهایتا با احتمال یک یا دو ساعت بیشتر، باتمام برسد.